ی فنجون قهوه با طعم ِ تمشک

و آغاز ، همان تپش ِ قلب ِ توست ..

ی فنجون قهوه با طعم ِ تمشک

و آغاز ، همان تپش ِ قلب ِ توست ..

silent

ی ذره خط خطی َ م .. 

اعصابم ی خورده سر جاش نیست .. 

بلاخره امتحانای کوفتی تموم شد .. 

ازون که میترسیدم به سرم اومد .. 

بازم دهنم و میبندم و میگم خدا رو شکر .. 

 

× ولی بعضیا خیلی کثافتن .. خیلی ! 

تف به این دنیا و من

بغضای بی نهایت .. واسه روزای گند زده شده .. 

خدا هم درین حد دوسم نداره .. 

ولی قراره نفهمم .. خودم بزنم به نفهمی .. 

چون مجبورم .. محکومم به بودن .. 

ر...م به این زندگیم با این شانسم .. 

متنفرم از هر چی بودن .. 

متنفرم از هر چی موندن .. 

تف به این زندگی .. 

حسرت ِ حسرت !! 

من غلط مازاد کردم به خواست خودم اومدم این دنیا .. 

 

میگذره

گذشت ، با تمام ِ بدیاش .. بغضاش .. 

گذشت  

امتحانا .. این روزا .. 

خسته م ، ی خستگی ِ زودگذر 

تصمیم واسه فردا که نمیدونی چی قراره بشه .. 

سخته .. نــــه ؟ 

اره سخته ... 

دلم ی خنده از سر ِ خوشی میخواد .. ! 

نــــه !

فقط تو میتونی کمک کنی که من اگه میگم نه !! 

کسی رو حرف ِ من حرف نزنه ...  

فقط تو میتونی .. 

حالا من میگم نــــه !
تو کمک کن من روی حرفم که وای میستم .. 

کسی جلوم نایسته !!
خُب ؟!