ی فنجون قهوه با طعم ِ تمشک

و آغاز ، همان تپش ِ قلب ِ توست ..

ی فنجون قهوه با طعم ِ تمشک

و آغاز ، همان تپش ِ قلب ِ توست ..

بغضی

یهوئی میشه دیگه .. 

قراره اصن من خوشیامو اینجا ننویسم.. 

انگار طلسم شده لامصب 

هر وقت فرت میزنم زیر ِ گریه یادم میوفته باید بنویسمش .. 

باید ی جا ثبتش کنم .. 

بیچاره تمشکی .. 

اره میدونم تمشکی 

تو خیلی بیچاره ای از دست ِ من و زندگیم ... 

دیگه آدما دارن حوصلمو سر میبرن .. 

دیگه حوصله ندارم .. 

انقد به پام نپیچید .. 

بگو خُب .. و لال شو .. 

خُب ؟ 

همین که مامان پاشو ازین خراب شده میذاره بیرون  

انواع بلایای اسمونی نازل میشه رو سر خونه ما .. 

اخه بی شرف .. چرا انقد رو اعصاب ِ خط خطی ِ من راه میری .. 

چرا من باید اسیر اعتقادات شماها بشم ؟ 

من اعتقاد ِ خودمو دارم .. 

سر ی مسئله ی دیگه .. اعتقاداتتون رو نچپونید تو مخ ِ من 

بعله .. من عوض شدم .. 

خوشت میاد ؟ عوضی شدم !!
بعله .. همینه که شما می فرمائی ..  

ولی هر چی هستم خودمم .. 

این اعتقاداتم خودم به دست اوردم .. 

سالمم .. دارم سالم زندگیمو میکنم .. با هر اعتقادی که دارم .. 

چیه ؟ وقتی میبینی چشام قرمز ِ اشک ِ دلت واسم میسوزه و منو بغل میکنی ؟
چرا قبلش که دهنتو وا کنی فک نمیکنی چشام قرمز و اشکی بشه ؟
اعصابمم که به درک !  

حوصله ندارم .. 

تف به این زندگی نکبتی ...

نظرات 1 + ارسال نظر
از خاک کمتریم سه‌شنبه 17 آبان 1390 ساعت 00:27 http://dusty.blogsky.com/

اعتقادی که خودمون رسیدیم بهش حتی غلط بهتر از درستی که دیگران بگن و ندونن و ندونیم چی هست....سپاس از تشریف فرمایی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد