نگاه های تلخ

تلاشم را میکنم فراموشم شود ، تمام ِ بغض های این چند روز را ، تمام ِ نگاه های معنادار را ، تمام طعنه های مسخره را ، تمام طعم ِ تلخ ِ حرفها را ، باید فراموشم شود ، باید برایت می گفتم و اشک میریختم تا ارام شوم ، تمامش را گفتم و بی صدا ریختمشان ، حال ارامم ، میگذرد ، تو هستی و به تو ایمان دارم ، که همراهم ، کنارم ، می آئی ، می فهمی ، و من از فهمیدنت ممنونم ، و این برایم کافیست که تو میبینی و میفهمی حتی اگر نگویم ، 

× چند روزی نت نداشتم !