خانه ی بنفش م

در خانه م قدم گذاشتم ، خانه ی فردایم ، حس ِ خوبی بود ، وقتی همه چیز را در چشمانم چیدم و شد خانه ی من ، خانه ی روز های نمیدانم خوب یا بد .. اما امیدم و تمام ِ تلاشم برای خوب بودنش است ، اگر مداد رنگی ش را به دستم دهند ، بیشتر دوستش خواهم داشت ، اتاق ِ بنفشم را میخوهم به خانه ی بنفشم کنم ، میخواهم مدادی به دست بگیرم ُ تمامش را انطور که میخواهم رنگ کنم ، رنگی از ارامش ، زیبای خفته م فردا می آید ، دلم برایش تنگ ست ، حتی برای سوغاتی ها هم ، نمیدانم ، یک کاری باید می کردم ک ِ نکردم و نمیدانم چیست ، ... !

× گره ی لب هایت مست میکنند نه فقط چشمانم را بلکم تمام ِ وجـــــودم را ..